انواع استانداردهای اعلام حریق چیست؟

به‌روزرسانی اخیر BSI از استاندارد سیستم تشخیص و اعلام حریق خانگی، به‌ویژه قسمت BS 58396، آیین‌نامه عملی را برای طراحی، نصب، راه‌اندازی و نگهداری سیستم‌های تشخیص حریق و اعلام حریق در مکان های مختلف را ضروری جلوه می دهد. به‌روزرسانی‌هایی مطرح شده است که متخصصان باید از آنها آگاه باشند. برای اطمینان از انطباق دائمی در هنگام تعیین، نصب و نگهداری سیستم‌های تشخیص حریق در اماکن رعایت استانداردهای اعلام حریق امری ضروری است. ‌استانداردهای لازم برای اعلام حریق دائما در حال به روزرسانی هستند و به هنگام نصب باید رعایت شوند.

استاندارد BS 5839-6 برای اولین بار در سال 1995 راه اندازی شد و مدت ها است که خود را به عنوان یک استاندارد مرجع کلیدی برای تعیین کننده ها، معماران و پرسنل ایمنی آتش نشانی معرفی کرده است و سیستم های خاصی را که باید برای ایمنی جان و حفاظت از اموال نصب شوند، مشخص کرده است. این استاندارد با پوشش و اجرای اقدامات احتیاطی آتش سوزی در ساختمان های اداری، واحدهای مسکونی، برای ساختمان های جدید، خانه های تغییر یافته (در ارتباط با مقررات منطقه ای ساختمان) اجرا است. این توصیه‌ها را می‌توان برای اجزای تشخیص حریق سیستم‌های اعلام حریق خانگی و هشدار نفوذگر یا سیستم‌های اعلام حریق موجود در اجتماع اعمال کرد.

دلایل اهمیت انواع استانداردهای اعلام حریق چیست؟

توصیه های جدیدی برای تشخیص آتش سوزی در مسکن های پشتیبانی شده اضافه شده است، در حالی که دستورالعمل های تجدید نظر شده در مورد نصب سیستم های اعلام حریق مشترک در بلوک های آپارتمانی نیز معرفی شده است. این استاندارد به روز شده است تا منعکس کننده به روز رسانی های انجام شده ای باشد که به مکان های غیر خانگی می پردازد، همراه با هر به روز رسانی دیگری که از آخرین ویرایش کامل برای سایر استانداردها انجام شده است.

برای سیستم اعلام حریق، تغییرات کلیدی استاندارد BS 5839-6 و حوزه‌هایی را که متخصصان باید از آن آگاه باشند بیان می شود تا اطمینان حاصل شود که بالاترین استانداردهای حفاظت در برابر آتش را در تمام انواع املاک خانگی به افراد ارائه می‌ شود. این امر در مورد معماران، متخصصان ساختمان، نصب کنندگان و مقامات مجری اعمال می شود. درجه بندی سیستم بازنگری شده برای سیستم های تشخیص حریق و اعلام حریق، امری ضروری است.

انواع استانداردهای اعلام حریق

 در حالی که BS 5839-6 قبلاً به شش درجه مختلف تقسیم شده بود، هر کدام سطح حفاظت مناسب برای ویژگی‌های خاص و سطوح خطر مربوط به آنها را نشان می‌ دهد. به‌روزرسانی جدید شش بخش را تغییر داده و درجه B و درجه E و درجه D را حذف کرده است. درجه F به ترتیب به درجه D1 / درجه D2 و درجه F1 / درجه F2 تقسیم شده اند. درجه C تجدید نظر شده و توصیه های آن گسترش یافته است. در پاسخ به این‌ سوال که انواع استانداردهای اعلام حریق چیست، بهتر است موارد زیر بررسی شود:

• سیستم درجه A که در آن نشانگرها، صداگیرها و تجهیزات کنترل مرکزی و نشانگر جداگانه با منبع تغذیه پشتیبان مطابق با استانداردها تعبیه شده است.
• سیستم درجه C که نشانگر و صداگیرهای جداگانه ای با منبع تغذیه پشتیبان و تجهیزات کنترل مرکزی تغذیه می شوند.
• سیستم درجه D1A که شامل یک یا چند نشانگر برقی که هر کدام دارای منبع آماده به کار و ضد دستکاری متشکل از یک باتری هستند.
•  سیستم درجه D2A که از یک یا چند نشانگر برق اصلی تشکیل شده است و هر کدام دارای منبع آماده به کار یکپارچه متشکل از باتری‌های قابل تعویض توسط کاربر هستند.
• سیستم درجه F1، سیستمی متشکل از یک یا چند نمایشگر با باتری که توسط باتری های اولیه کنترل می شوند.
• سیستم درجه F2 که در آن باتری های اولیه قابل تعویض هستند.

جزئیات مهم سیستم اعلام حریق

سیستمی که نمایشگرها را در تمام نواحی که بخشی از مسیرهای فرار از محل را تشکیل می دهند، ترکیب می کند، بسیار حائز اهمیت است. اکنون نصب سیستم اعلام حریق فقط برای خانه‌های ییلاقی، آپارتمان، واحد تک طبقه یا مزونت بدون سطح کف بالای 4.5 متر از سطح زمین یا خانه‌های دو طبقه تحت‌شکل مالک اعمال می‌شود. این سیستم در تمام اتاق ها یا مناطق مشخص شده که خطر آتش سوزی بالایی برای ساکنان دارند، از جمله هر آشپزخانه و اتاق اصلی قابل سکونت، اجرا می شود.

افراد حرفه ای باید در هنگام طراحی، ساخت و مدیریت سیستم های اعلام حریق و اجرای آن ها در املاک خانگی، اصولی را رعایت کنند. آنها همچنین باید از بازنگری های انجام شده در استانداردهای لازم بسیار آگاه باشند که حداقل درجه و دسته سیستمی را که باید برای محافظت از جان در محل های معمولی نصب شود، مشخص کنند. به روز رسانی های سیستم اعلام حریق برای منعکس کردن شرایط زندگی فعلی انجام شده است. مشخصات جدیدی ایجاد شده است که آزمایش و سرویس توصیه شده را بر اساس درجه برای جلوگیری از مسدود شدن یا تاخیر سيگنال های اعلام حریق ارسال شده از طریق سیستم های هشدار اجتماعی در خانه های سرپوشیده به یک مرکز دریافت زنگ اعلام می کند.

اهداف نصب انواع استانداردهای اعلام حریق چیست؟

این یک الزام قانونی است که سیستم اعلام حریق در محل کسب و کار یا سایت شما برای هدف مناسب و در شرایط کار مناسب باشد. این الزام قانونی تحت دستور اصلاح مقرراتی و ایمنی آتش‌سوزی است و تضمین می‌کند که تقریباً همه ساختمان‌ها، مکان‌ها و سازه‌ها به غیر از خانه‌های شخصی فردی، دارای سیستم اعلام حریق هستند. نصب سیستم اعلام حریق در مکان های اداری بر عهده رئیس مجموعه است که باید با رعایت استانداردها صورت بگیرد.

در واقع، این مسئولیت مدیر هر مجموعه است که اطمینان حاصل کند تا محل کار به استانداردهای لازم ایمنی آتش نشانی مجهز است. به عنوان بخشی از این مسئولیت، باید اطمینان حاصل شود که سیستم در دسته بندی صحیح اعلام حریق قرار می گیرد. با پیروی از دستور ایمنی آتش نشانی، می توان به حفظ ایمنی همه افراد در ساختمان کمک کرد. همانطور که در کد BS 5839 تعریف شده است، هشت دسته آتش جداگانه وجود دارد.

این استاندارد برای نصب اعلام حریق است که در آیین نامه ها تنظیم شده است. هر دسته تحت سه نوع سیستم مختلف قرار می گیرد. سیستم دستی که به حفاظت از جان و حفاظت از اموال مربوط می شود. دسته سیستم اعلام حریق مورد نیاز هر کسب و کار به عوامل مختلفی مانند نوع محل کز، ماهیت و موضوع کسب و کار، سطح ریسک و خطرات موجود بستگی دارد.

ضرورت های نصب انواع استانداردهای اعلام حریق چیست؟

بهترین راه برای یافتن اینکه کدام سیستم اعلام حریق مورد نیاز کسب و کار است، یک ارزیابی حرفه ای خطر آتش سوزی است که توسط کارشناسان ایمنی آتش نشانی انجام می شود. آن‌ها می‌توانند سیستم اعلام حریق را درجه‌بندی کنند و مشخص کنند که کدام هشدار باید نصب شود. در دسته بندی سیستم های اعلام حریق، هشت دسته اعلام حریق وجود دارد که سیستم می تواند در آنها قرار گیرد. آنها بسته به ماهیت کسب و کار و سایر عوامل ذکر شده متفاوت هستند.

 در پاسخ به این‌ سوال که انواع استانداردهای اعلام حریق چیست، بررسی شرایط مکان های مختلف و آشنایی با کدها ضرورت دارد. درک کدها و استانداردهای سیستم اعلام حریق پیچیده، متناقض و گیج کننده است. به همین دلیل است که می توان با ارائه یک نقشه، هر مشکلی را روشن کرد تا الزامات تجویزی اعمال شده برای سیستم‌های اعلام حریق ساده به بهترین شکل انجام شود. برای نصب سیستم های اعلام حریق، باید از متخصصان کمک گرفته شود.

متخصصان حفاظت در برابر آتش، موظف به رعایت الزامات کدها و استانداردها هستند و به همین دلیل نصب این سیستم تنها باید توسط این افراد انجام شود. این الزامات بسیار جامع هستند، بنابراین؛ بحث های متعدد در مورد تفسیر کد در برنامه های کاربردی برای حل نگرانی های ایمنی زندگی مشتریان همچنان رایج است. با این حال، بیشتر این مفاهیم در قوانین بین المللی ساختمان اعمال می شود. در صورت نصب غیراصولی و عدم رعایت استانداردهای لازم، مشکلات زیادی به وجود خواهد آمد.

استانداردهای مربوط به بلندگوی سیستم اعلام حریق

 بر اساس شرایط، ایستگاه‌های کششی باید روی سطح یا نیمه هم سطح نصب شوند. ایستگاه‌های کششی باید قرمز رنگ و دارای عملکرد دوگانه فشاری کششی و به صورت جداگانه باشند. ایستگاه‌ های کششی در مکان‌ هایی که در شرایط عادی در معرض آب و هوا یا سطوح بالای رطوبت قرار دارند، به‌ویژه سازه‌های پارکینگ باید با پوشش آب‌وهوای مناسب که UL برای این منظور فهرست شده است، محافظت شوند. ایستگاه‌های کششی در هتل ها یا سایر مکان‌های پرخطر باید توسط پوشش بازدارندگی هشدار کاذب مناسب محافظت شوند.

• دستگاه‌ های نشان‌دهنده هشدار باید بلندگو باشند.
• بلندگوها باید به گونه ای قرار گیرند که عملکرد آنها بدون توجه به سطح صدای محیط به وضوح در همه مناطق شنیده شود.
• بلندگوها در سیستم اعلام حریق باید حداقل فشار صوتی بالاتر از میانگین سطح صدای محیط را در هر فضای اشغال شده در ساختمان ایجاد کنند.
• توجه ویژه باید به مناطقی که در معرض سطوح بالای صدای محیطی به عنوان بخشی عادی از عملکرد آنها هستند مانند عرصه ها، سالن ها، مناطق تفریحی، اتاق های سرور و غیره معطوف شود.
• سیستم باید به گونه ای طراحی شود که در تمام شرایط عملیاتی عادی هشدار کافی ارائه دهد.
• سطح صدای معمولی محیط باید به خوبی بررسی شود.

نکات مهم در نصب انواع استانداردهای اعلام حریق چیست؟

مکان‌های مونوکسید کربن و نمایشگرهای گاز با رعایت الزامات پروژه باید با سیستم اعلام حریق هماهنگ شوند. اگر در یک منطقه گاز وجود داشته باشد، لازم است که هر دو نمایشگر گاز و مونوکسید کربن وجود داشته باشد. واحدهای سمعی و بصری واقع در هتل ها یا در سایر مناطقی که خطر آسیب فیزیکی بالایی وجود دارد مثل سالن‌های بدنسازی، اتاق‌های مکانیکی و غیره باید یک محفظه سیم محافظ روی دستگاه باشد که موجب رعایت استانداردهای لازم می شود.

صدای استاندارد با استفاده از یک بلندگوی سالم امکان پذیر است. برای اين سیستم اعلام حریق، صدا به راحتی قابل تنظیم است که می‌تواند به تنهایی یا همراه به وسایلی نصب شود. آن ها معمولاً باید روی دیوار نصب شوند، مگر اینکه با مدیریت پروژه و ساخت و ساز هماهنگ شده باشد. ایمنی عمومی مربوط به ناظر پیشگیری از آتش سوزی و مدیر سیستم های حفاظتی برای شرایط پروژه با رعایت استانداردهای لازم امکان پذیر است. صدای خروجی بالا باید یک بلندگو باشد که به راحتی قابل تنظیم است. همچنین بلندگو در نقاط مختلف به راحتی نصب می شود.

نمایشگر های دود و انواع استانداردهای اعلام حریق چیست؟ 

هماهنگی محصول سیستم‌های تشخیص دود باید با الزامات مربوط به تشخیص دود مطابقت داشته باشند. دستگاه های تشخیص دود در هر ساختمان باید از یک ساخت بوده و به عنوان بخشی از سیستم اعلام حریق متصل شوند.نمایشگرهای دود باید با حساسیت قابل تنظیم از صفحه کنترل برنامه ریزی شوند. سیستم اعلام حریق باید شامل رله‌هایی برای سیگنال‌های خروجی باشد تا فن‌ها و دمپرها را به راحتی ببندد و در صورت لزوم، درها را در نتیجه عملکرد نمایشگر دود به کار گیرد. در پاسخ به این‌ سوال که لزوم به کار بردن انواع استانداردهای اعلام حریق چیست، باید اهمیت وجود سیستم اعلام حریق و دود را مطرح کرد.

در این نمایشگرهای دود باید از سنسور دود هشدار واقعی و پایه سنسور دود استفاده شود. در صورت نیاز از یک رله قابل برنامه ریزی همراه با سنسور دود استفاده می شود. این کار تاثیر زیادی در عملکرد سیستم ایفا می کند. نگهدارنده های درب نمایشگرهای دود معمولاً باید در سقف نصب شوند، مگر اینکه با مدیریت پروژه برای شرایط خاص هماهنگ شوند. دتکتورهای دود نصب شده در سقف نیز باید حداقل فاصله از دیوار را داشته باشند.

نتیجه گیری

سیستم های اعلام حریق با داشتن سنسورهای لازم به راحتی خطرات احتمالی آتش سوزی را شناسایی می کنند. بعد پاسخ به این‌ سوال که انواع استانداردهای لازم برای اعلام حریق چیست، باید بر اهمیت نصب و اجرای آن ها توسط متخصصان و تکنسین ها تأکید شود.